नमस्कार!
मित्रांनो, शनिवारी २८ तारखेला Born2WIN चा लक्ष्यवेध सेमिनार प्रभादेवीच्या टेक्सटाईल कमिटी हॉल मध्ये झाला. बुधवारी व गुरुवारी सेमिनारची जाहिरात महाराष्ट्र टाईम्समध्ये आम्ही दिली होती. गुरुवारी सकाळीच नितीन पोतदार सरांचा (www.nitinpotdar.blogspot.com) SMS आला- 'Good photograph in today's mata' Keep it up. Nitin Potdar.
Ofcourse लगेच मी SMS ला Thank You Very much sir असा reply केला.
SMS पाहून खुप बरं वाटलं. Born2WIN ची संपुर्ण टिम सेमिनारच्या तयारीला लागली होती. शुक्रवारी माझा खास मित्र विनोद मेस्त्रीचं लग्न होतं. मी नं जाण्याचा सवालचं येतं नाही. मी आणि अमेय दोघेही जोडीने लग्नाला गेलो. संध्याकाळी मी घरी आलो ते तापाने फणफणतच. अमेय ऑफिसला गेला. मी घरी थांबून इतर कामे करत होतो. अमेयचा 'काळजी घे' असा sms येवून गेला. तापाकडे दुर्लक्ष करत मी काम करत होतो. रात्रीपर्यंत हालत आणखीनच खराब झाली. अनुभवाप्रमाणे मला माहित होतं की स्टेजवर मी एकदा गेलो की I am all Right. असं आधी बर्‍याच वेळा झालं आहे. रात्री लवकर झोपलो.
सकाळी उठलो ते प्रचंड टेंशनमध्ये. घसा दुखत होता. बोलायला त्रास होत होता. गुळण्या केल्या. बरं वाटलं. पण अंगात ताप होता. सेमिनारच्या तयारीला लागलो. कामात असलो की आपल्याला बरं वाटत नाही आहे याची जाणिव होत नाही. साडेबारा वाजता नितीन पोतदार सरांचा फोन आला ...
" अतुल, आज कार्यक्रम कीती वाजता आहे?"
"सर, सहा वाजता आहे.."
" ओके, प्रभादेवीलाच आहे ना.. मी संध्याकाळी घरीचं आहे and I am planing to come to your program"
"Oh, Great Sir, Thank you so much"
"ऐक, मी येणार आहे, कारण मला बघायचे आहे की तुझा कार्यक्रम काय असतो. कशी माणसं येतात आणि त्यांचा response कसा असतो. सो.. मी फक्त Observe करेन, You don't announce that I have come. Ok.."
" ओके सर नो प्रोब्लेम, तुमच्यासाठी Front Row मध्ये Reserve करुन ठेवेन. थॅंक यु सर.."
" ओके अतुल सी यू इन द इवीनींग..."
बापरे! मी गार झालो. माझ्या आदर्श व्यक्तींपैकी एक नितीन पोतदार सर स्वतः माझा कार्यक्रम अटेंड करणार होते. इट वॉज गोईंग टू बी बिग नाइट फॉर मी! अंगात ताप होता पण मला काहीच चान्स घ्यायचा नव्हता. डॉक्टरकडे गेलो.
"तुला ताप आहे..., तुझा कर्यक्रम कधी आहे?" डॉक्टरनी विचारलं.
" आज संध्याकाळी. उद्या सकाळी आणि परवा पुर्ण दिवसभर."
"काय...? ओके. इंजेक्शन कुठे घेणार हातावर की कमरेवर?"
" कुठेही चालेल, मला विकनेस वाटला नाही पाहिजे..."
इंजेक्शन व गोळ्या घेउन मी घरी आलो. जेवलो, गोळ्या खाल्या व थोडा आराम केला. तो पर्यंत हॉलवर जायची वेळ झाली. तयार होउन निघालो. हॉलवर पोहोचल्यावर रेडी झालो. पाच वाजले असतील... सहाला कर्यक्रम चालु होणार होता. लोकं हॉलच्या बाहेर येउन उभी होती. साडेपाचला लोकांना आम्ही आतमध्ये घ्यायला सुरुवात केली. मी बॅकस्टेजला होतो. बॅकस्टेजला जस्ट बसलो असताना अमेय, नितीन पोतदार सरांनाघेउन आला.
"अतुल ऑल द बेस्ट... हॉल छान आहे. I am here to just enjoy don't worry about me. I am sitting in front row.."
"Ok thank you sir.." आणि सर सभगृहात जाउन बसले.
आज एक वेगळचं दडपण होतं. मी थोडा conscious झालो होतो. पण मी ठरवलं, I need to give my Best.. ठीक सहाला कार्यक्रम चालु झाला. सर समोरच बसले होते. कार्यक्रम चांगल्या 'फ्लो' मध्ये चालला होता. जवळपास आठ वाजता स्टेजवर माझ्याकडे चिठ्ठी आली. ' Sir will come on stage for lucky draw'. मी थोडा कंफ्युज झालो.. 'सर म्हणाले होते की ते स्टेजवर येणार नाहीत... बहूतेक अमेयशी काहीती बोलणं झालं असेल...'
कार्यक्रमातील माझं प्रेझेंटेशन संपलं फिडबॅक फॉर्म लोकांकडून घेण्यात आले व जमा केलेल्या फीडबॅक फॉर्म मधून दोन भाग्यशाली विजेते काढण्यात येणार होते व त्यासठी मी सरांना स्टेजवर आमंत्रित केले. सर स्टेज वर आले. अर्थातच सर स्टेजवर असताना त्यांनी दोन शब्द बोलणं असा माझ्यासहीत हॉलमधील सर्वांचाच हट्ट होता. सरांनी माइक घेतला व त्यांचे पहीले शब्द होते...
"अतुल आणि अतुलचे अतुलनीय प्रेझेंटेशन..!" हे शब्द ऐकून माझा आनंद गगनात मावेनासा झाला होता. इतकच नव्हे त्यांनी बॉर्न टू विनच्या संपुर्ण टिम वर स्तुती सुमने उधळली.
सर भरभरून बोलत होते. मा़झा माझ्या कानांवर विश्वासच बसत नव्हता, सरांनी 'मराठी समाजाला उगाचच नावं ठेवली जातात' यावर सुध्दा स्पष्ट भाष्य केले. उपस्थित जनसमुदाय मराठी असल्यामुळे त्यांच्याकडुन सुध्दा त्यांच्या शॉर्ट अँड स्विट भाषणाला जोरदार टाळ्यांनी प्रतिसाद मिळाला. सरांनी विजेत्यांची नावे घोषित केली, त्यांना 'स्टॉपवॉच' व 'ऑपरेशन ब्लॅक टोर्नेडो' ही पुस्तके देण्यात आली.
आपण ज्या व्यक्तीला आदर्श व्यक्ती मानतो त्या व्यक्तीने मोठ्या जनसमुदायासमोर आपली स्तुती करणे हे कोणासाठीही आनंददायी असणारच आणि त्याच बरोबर मला असे मनापासुन वाटले की भविष्यात बॉर्न टू विनच्या टिमने आपल्या कामगीरीचा दर्जा आणखी ऊंचावला पाहीजे. आपण आता जास्त जबाबदार झालो असल्याची भावना निर्माण झाली.
- अतुल राजोळी
Born2WIN
